əxlaq

əxlaq
is. <ər.>
1. İnsanın mənəvi keyfiyyətini, əhvali-ruhiyyəsini müəyyən edən etik normalar; mənəviyyat. Mən . . müsəlman xalqlarının əxlaq və rəftarını yaxşılaşdırmaq məqsədi ilə bir neçə səhnə əsəri yazmışam. M. F. A.. Əxlaqı pozğun, adəti pis, pasibanı yox; Qəlbim yanar ona, deyərəm: «Ay yazıq çocuq!» A. S.. Nizamülmülkün yazdığı siyasətnamə – tarix, Nizaminin nəzmə çəkdiyi siyasətnaməsi isə bir əxlaq dərsidir. M. S. O..
2. İnsanın yaşadığı cəmiyyət və onu təşkil edən üzvləri ilə rəftarı və özünü aparma qaydası. Əxlaq normaları. – Mehriban açıqdan-açığa görürdü ki, Səlim əxlaq və təbiətcə ətrafında gəzib dolaşan, evinə qonaq gələn adamların heç birinə bənzəməyir. S. H.. İnsanın qiyməti onun qabiliyyəti və əxlaqı ilə ölçülür. Ə. S.. Gözəl əxlaqı, pak və səmimi ürəyi, həddən artıq zirəkliyi və qabiliyyəti Budağı müəllimlərə və həm də yoldaşlarına çox sevdirdi. Ə. Vəl..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • əxlaq — ə. etik norma, özünü aparma qaydası; mənəviyyat …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • xoşəxlaq(lı) — sif. Yaxşı əxlaqlı, gözəl xasiyyətli, xoşxasiyyət. Xoşəxlaq adam. – <Rza:> Xoşəxlaq, ünsiyyət sevən, zəhmətə dözən olduğundan heç kəs ondan pis bir söz danışmazdı. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bədəxlaq — sif. <fars. bəd və ər. əxlaq> 1. Əxlaqı pis, əxlaqı pozğun, əxlaqsız. 2. Pis xasiyyətli, tünd xasiyyətli …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bədəxlaq — f. və ə. əxlaqsız, tərbiyəsiz …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • xoşəxlaq — f. və ə. yaxşı əxlaqı olan, gözəl əxlaqlı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ədəb — is. <ər.> Əxlaq qaydalarına riayət, əxlaq və hərəkətdə, danışıqda nəzakət, incəlik; tərbiyə. Ədəb qaydaları. – Ədəbi kimdən öyrəndin? – Biədəbdən. (Ata. sözü). Ədəbdən, elmdən gər feyzyab olsa əvamünnas; Düşər tənü şərəfdən mollalar,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hüsn — ə. 1) gözəllik, camal; 2) yaxşılıq. Hüsni əxlaq əxlaq gözəlliyi; hüsni göftar danışıq gözəlliyi; hüsni məqal yaxşı danışma; hüsni rüxsar üz gözəlliyi; hüsni xətt gözəl yazma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • etika — <yun. ethika, ethos – adət, xasiyyət> 1. İctimai şüur formalarından biri kimi əxlaq, tərbiyə və mənəviyyat haqqında fəlsəfi nəzəriyyə. Materialist etika. Hegel etikası. 2. Hər hansı sinfin, cəmiyyətin, ictimai təşkilatın əxlaq qaydaları.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qeyri-əxlaqi — sif. <ər.> Əxlaq normalarına zidd olan, əxlaq qaydalarına uymayan …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xoşəxlaqlılıq — is. Xoşəxlaq adamın keyfiyyəti, əxlaq gözəlliyi, əxlaqca yaxşılıq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”